TXORIAK DIRA BEDERATZI
IRASTORTZA GARMENDIA, TERE
Txoriak dira bederatzi liburua formaz eta mamiz da saiakera. Modu askean eta laburrean ideiak lotzen eta askatzen saiatzen dena.
Txoriak bederatzi dira, baina bat ez da ageri, oraindik.
Sigi-saga datoz esaldiak, bitartean.
Liburu hau, ornogabea da eta bareak bezala nahiago du zoru umela,
eta urak bezala, edozein zirrikitu iragaten ez duenean,
erle-liztorren berbaroa eraginez, nahiago du durunda egitea.
Falta den hitza aurkitzen dutenak dira, liburuan, mundua entzuten dakiten adiskide minak.
Nork berak ezin du bere burua ferekatu, amultsuki ukituta ere; eta bere burua ezagutu
arren ere, ezin du lagundu. Laguna behar du, izango bada.
Alde onaren ifrentzua ez da alde txarra, alde erantzia baizik.
8 eta 8, edo infinituaren sinboloa. Zortziaren ikur inbertitua da infinitua.
Sortzea askatzea balitz, lotura gabe sortu ahal izango litzateke, pentsamendu gabe. Sortzea, baina, aitzinagora jotzea ere bada. Sortzea, ordea, bada, azala berritzea: ustez geure bizipena zenari pentsamenduaren mozorroa eranztea: dena erretzean geure gorputza gexal batek baino babesten ez duela jakitea: eta igartzea, aitzinagoko senak ikasitakoaren zurrunbiloan atzera jo eta gizakiago (eta fisikoago) izatera eraman gaitzakeela.